![για επικοινωνία στα τηλ.: 22940 99125 & 210 8656.731 [καθημερινά 9.00 π.μ. με 9.00 μ.μ.]](http://3.bp.blogspot.com/-NZOeIcCwKdw/WFrwG7rv72I/AAAAAAAABhU/8XEjEwA6zD4AIVGG9y9RcmQ58NWmwM4EgCK4B/s1600/o.k.%2B-%2B%25CE%25B1%25CE%25B9%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B7-1.jpg)
ΑΦΗΓΗΜΑ......
Με λένε Χριστιάνα. Μένω σ’ έναν μικρό παράδεισο. Σ’ ένα κτήμα πέντε στρεμμάτων. Σε μια γωνιά έχτισα το σπίτι μου. Γέμισα το κτήμα με δέντρα και λουλούδια. Τα λαχανικά μου, τ’ αμπέλι μου. Οι κότες μου και οι γάτες μου είναι η παρηγοριά μου μέσα στη μοναξιά μου. Τα ζωάκια μου είναι καλύτεροι μου φίλοι. Ένα μεσημέρι του Αυγούστου 2016 πέρασε η μοίρα έξω από το σπίτι μου. Με καλημέρισε και μου είπε Εσύ σε αυτόν τον μικρό παράδεισο θα μείνεις. Εγώ ξαφνιάστηκα. Ναι, η μοίρα είχε δίκιο· εγώ μένω μόνη σ’ αυτόν τον μικρό παράδεισο. Κάθε πρωί κάνω την καθημερινή μου βόλτα στον μικρό παράδεισο, βλέπω τα δέντρα μου, τα λουλούδια μου, κάπως θλιμμένα, ούτε και αυτά δεν μπορούν να με βλέπουν μόνη να τριγυρίζω ανάμεσα στα δέντρα μου και στα λαχανικά μου. Αισθάνομαι ότι μου μιλούν. Μη μένεις μόνη σου, μου λένε.
Στην άλλη γωνιά έχει χτίσει μια παιδική χαρά με κούνιες και τραμπάλες, τσουλήθρες για να παίζουν τα παιδιά. Μερικές φορές γίνομαι κι εγώ παιδί, κάθομαι στην κούνια και αναπολώ τα παιδικά παραμύθια, αυτά που διάβαζα με πρίγκιπες και μικρές πριγκίπισσες, να φορούν τα μακριά φορέματά τους και τα κατάξανθα μαλλιά τους στολισμένα με φιόγκους. Μερικές φορές ψιλοκουνιόμουν στην κούνια και έκλεινα τα μάτια μου και ονειρευόμουν πως ήμουν μια μικρή πριγκίπισσα. Όση ώρα κρατούσα τα μάτια μου κλειστά το μυαλό μου ταξίδευε σε άλλες χώρες εκεί που έχει αληθινούς πρίγκιπες, πριγκίπισσες και πριγκιπόπουλα καθισμένοι στο καταπράσινο λιβάδι.
Τα πριγκιπόπουλα να μαζεύουν πολύχρωμα λουλούδια, να παίζουν με άλλα παιδάκια, να γίνονται φίλοι. Τα παιδιά χαίρονται το παιχνίδι, την φιλία. Πόσο ευτυχισμένα είναι τα παιδιά, φαίνεται στο πρόσωπό τους. Όλα τα παιδιά χαίρονται το παιχνίδι, είτε είναι πρίγκιπας είτε αισθάνονται σαν πρίγκιπας. Πολλές φορές έρχονται τα παιδιά της γειτονιάς να παίξουν στην παιδική χαρά του σπιτιού μου, μερικές φορές τα εγγόνια μου και τ’ ανίψια μου. Όλα μαζί τα παιδιά παίζουν χαρούμενα στην παιδική χαρά. Η γιαγιά είναι πολύ ευτυχισμένη όταν βλέπει τόσα παιδιά να παίζουν ευτυχισμένα. Για να ευχαριστήσει έτσι όπως ήταν και κουρασμένα από το παιχνίδι, η γιαγιά τους ετοίμασε μια ζεστή σούπα από τα λαχανικά του κήπου της. Τους έφτιαξε και ένα νόστιμο κέικ. Μόλις το έβγαλε από το φούρνο μοσχομύριζε ο τόπος, τα παιδιά άφησα το παιχνίδι και έτρεξαν κοντά στη γιαγιά. Γιαγιά! φώναξαν όλα μαζί, τι μοσχομυρίζει, τι μας ετοίμασες;
Η γιαγιά τους φώναξε Καθίστε όλοι στα παγκάκια και εσείς, λέει στα πιο μεγάλα κορίτσια την Βούλα και την Σούλα, ελάτε να με βοηθήσετε. Πρόθυμα τα κορίτσια έτρεξαν να βοηθήσουν την γιαγιά. Την ζεστή λαχανόσουπα την σερβίρισαν στα πιάτα και το κέικ το έβαλαν σε μια μεγάλη πιατέλα. Στα παιδιά είχε ανοίξει η όρεξη, την μύτη τους έχωσαν μέσα στα πιάτα για να απολαύσουν την μυρωδάτη σούπα, μετά άπλωσαν τα χέρια τους στην πιατέλα για να πάρουν το χρωματιστό κέικ. Η γιαγιά το έφτιαξε με φρέσκα αυγά και μυρωδάτα καρότα από τον κήπο της. Άρχιζε να νυχτώνει και η γιαγιά φώναξε στα παιδιά, Παιδιά σε λίγο θα έρθουν οι γονείς σας να σας πάρουν. Συμφωνείτε μετά το αυριανό παιχνίδι να φτιάξουμε όλοι μαζί μουστοκούλουρα;
Τα παιδιά άκουγαν με προσοχή και μεγαλόφωνα συμφώνησαν όλα μαζί την επόμενη μέρα να φτιάξουν τα κουλουράκια. Τα παιδιά περίμεναν πότε θα ξημερώσει να βρεθούν κοντά στη γιαγιά να τους δείξει την συνταγή για τα κουλούρια. Το Σάββατο το πρωί τα παιδιά είχαν κανονίσει να βρεθούν στην παιδική χαρά κοντά στη γιαγιά. Η γιαγιά είχε ετοιμάσει όλα τα υλικά για τα κουλούρια. Παιδιά για καθίστε στα παγκάκια και παρακολουθήστε σε ότι σας λέω. Η γιαγιά αρχίζει να βάζει τα υλικά σε ξεχωριστά μπολάκια: 1 μπολ αλεύρι, 1 μπολ λάδι, 1 μπολ ζάχαρη, 1 μπολ μούστο, 1 κουτί σόδα και 1 κουτί κανέλλα και γαρίφαλο. Όλα τα υλικά μέσα στη λεκάνη και το ζύμωμα άρχιζε. Όλα τα παιδικά χεράκια ζύμωναν και έπλαθαν τα κουλουράκια. Άρχισε να ψήνει και η ευωδιά τους μοσχομύριζε τον τόπο, ένα πανηγύρι για τα παιδιά, έπλαθαν, έψηναν, έτρωγαν. Όλα μαζί τα έκαναν!
Ξεχωριστός ο Κωνσταντίνος έλεγε, Εμένα μου φούσκωσε η κοιλιά μου. Ο Δημήτρης είπε Να το ξανακάνουμε, περάσαμε πολύ ωραία. Η Μαρία είπε Εγώ θα θυμάμαι τη γιαγιά μου και η Γεωργία έφαγε τα πιο τραγανιστά κουλούρια. Όλα τα παιδιά ευχαρίστησαν την γιαγιά και της είπαν πως αυτή η μέρα θα τους μείνει αξέχαστη.
Γιαγιάδες δείξτε παραδοσιακές συνταγές στα παιδιά με Αγάπη!
Πλάθω κουλουράκια
με τα δυο μου τα χεράκια
ο φούρνος να τα ψήσει
το σπίτι θα μυρίσε!
________
*Προδημοσίευση από το βιβλίο της συγγραφέως Νότας Ρούση με τίτλο "Μια σταγόνα νερό", εκδόσεις Αϊβαλή, Μαραθώνας 2018.
